Hij was er al toen ik als nieuweling bij OOM begon. De man in pak. En na decennia samenwerken weet ik niet alleen hoe hij zijn koffie drinkt: ik herken de olijke blik wanneer zich in zijn brein weer een oplossing aandient. De situaties waarin hij uitblinkt of minder geduld heeft. De opmerkingen die hem doen lachen of rode vlekken bezorgen.

Vijf dagen per week, jaar in, jaar uit, ’s morgens al vroeg achter zijn bureau voor een goedgemutst ‘Goedemorgen!’. Om zich de rest van de dag met niet aflatende energie en enthousiasme in te zetten voor een sector met genoeg vakmensen, adequaat opgeleid en werkend bij bedrijven waar een leven lang ontwikkelen vanzelfsprekend is. Altijd onderweg naar die stip op de horizon, naar ‘later.’Tot het opeens later is.

Natuurlijk merkte ik best dat er grijze haren bij kwamen. Dat verhalen over zijn kinderen plaatsmaakten voor die over zijn kleinkinderen. Maar toch overvalt het me, zijn snel naderende pensioen. Al helemaal met de wetenschap dat er binnenkort meer collega’s volgen. Hoe doen we dat bij OOM: afscheid nemen van collega’s? En wat ga ik zeggen?

Want de tegeltjeswijsheden die internet voorstelt, zijn van de categorie “rode vlekken”. Raar eigenlijk. Als een nieuwe medewerker start, hebben we een uitgebreide procedure voor het onboarden (al noemen we dat hier nog gewoon inwerken). Met een welkomstbloemetje, kennismakingsgesprekken en een e­learning op oZone. Stapels onderzoeken, procedures en vakliteratuur. Bezoeken aan bedrijven en overleggen. En een buddy annex vraagbaak. We doen ons uiterste best om te zorgen dat een nieuweling zich zo snel mogelijk thuis voelt. Maar als een trouwe collega vertrekt, staan we met lege handen.

Een paar suggesties
Dat moet anders. En niet alleen bij OOM. In onze sector wordt elke dag wel iemand uitgezwaaid, dus laten we ons bekwamen in de kunst van het of fboarden. Daarvoor vast een paar suggesties: 

• Geef je vertrekkende medewerker tijdig de ruimte om een stapje terug te doen. Dus geen grote, langlopende klussen meer. Maar tijd genoeg om kennis en ervaring vast te leggen in overdrachtsdocumenten en een opvolger in te werken. En last but not least antwoord te geven op die steeds terugkerende vraag: wat ga je straks doen met al die vrije tijd? 
• Bedenk: de laatste momenten blijven iemand het meest bij. Dan is jarenlang terugkijken op een stille aftocht noch voor de gepensioneerde noch voor diens collega’s een pretje. Dus vraag wat je medewerker voor afscheid wil, maar dring aan op een borrel, receptie of feest waarop gespeecht, gedanst, gehuild en gelachen mag worden. En begin op tijd met de voorbereidingen, zodat hij of zij aan het idee kan wennen en zich kan voorbereiden op de rol van stralend middelpunt. 
• Ken je nog die reclame van Tempo Team? Met dat hartverwarmende afscheid van een uitzendkracht, na twee fantastische werkdagen? Hoe fijn is het, als je ertoe hebt gedaan en gezien bent? Zorg bij een afscheid dus hoe dan ook voor een persoonlijke touch, zoals een speech of kaart waaruit blijkt wat je gewaardeerd hebt in de samenwerking.

Wat dit betekent voor de man in pak? Hij  wil geen groot feest of een receptie. Maar een speech komt er zeker. Want zonder dankwoord voor zijn inzet en expertise, zijn visie en natuurlijk zijn altijd opgewekte ochtendgroet laat ik hem het pand niet verlaten. Het waren meer dan twintig fantastische jaren!

JOLANDA JANSSEN , HOOFD BELEID OOM